W świecie, w którym problem, goni za problemem, trudności i kryzysy to chleb powszedni i jak to różni ludzie mówią, jedyne co pewne to śmierć i podatki, jest wiele rzeczy, które są nam potrzebne do osiągnięcia szczęścia i spokoju. 

Odpowiednio wysoka pensja, która umożliwi wychowanie dzieci, wakacje raz do roku, dach nad głową, zdrowa żywność, ale i wartościowe i głębokie relacje z partnerem, z rodziną, z przyjaciółmi czy też z kolegami w pracy, no i przede wszystkim zdrowie to są elementy, które zdecydowana większość z nas wymienia jako te aspekty naszego życia, które są dla nas najważniejsze w osiągnięciu szczęścia i satysfakcji z życia.

Jednak to o czym zapominamy, że warunki i sytuacje zewnętrzne mają swoje źródło i początek w naszym wnętrzu. Przychodzimy na ten świat z pewnym potencjałem, który może, choć nie musi zamanifestować się w naszym życiu. Wiele zależy od naszego wychowania, od tego co wydarzyło się w pierwszych latach, jak mocno jesteśmy poblokowani i nieświadomi.

Samoświadomość to jest cecha, która wyróżnia nas na tle innych istot żywych. Mamy zdolność postrzegania i doświadczania życia na skalę nie spotykaną na tej planecie. Jesteśmy w tym bardzo subiektywni i widzimy i rozumiemy, nasze (bardzo pozorne) oddzielenie: “Ja jestem tu, a ty jesteś tam.” Znamy siebie i nasze otoczenie. Nasz mózg wie, że istnieje i wie, że jest oddzielony od innych w czterech wymiarach przestrzenno-czasowych. Tutaj warto zaznaczyć, że w 2012 grupa wybitnych neurobiologów podpisała Deklarację z Cambridge, która głosi, że brak kory mózgowej nie wyklucza doświadczania stanów emocjonalnych przez organizm. Zatem na podstawie tej deklaracji można stwierdzić, że wiele zwierząt, głównie tyczy się to ssaków, ma świadomość, choć na różnych poziomach rozwoju i niższych od naszego.

Nasza zdolność postrzegania i samoświadomość mają jednak swoje ograniczenia. W 3 trymestrze ciąży zaczyna się programowanie naszego mózgu. Dziecko w łonie matki uczy się doświadczając siebie, ale doświadcza także wszystkiego czego doświadcza matka. Jaka jest samoświadomość rodziców, bądź też jej brak, ma także ogromny wpływ na to jak my postrzegamy rzeczywistość. Do 7 roku życia mózg dziecka działa w wibracjach fal theta (jest to swego rodzaju stan hipnotyczny)  i “nagrywa” wszystko z otoczenia. Bierze te informacje jako prawdę objawioną i na podstawie ich buduje swoje programy, przekonania i postrzeganie świata. Dlatego tak kluczową w rozwoju świadomości dziecka ogrywa świadomość rodziców. 

Nasz mózg w działaniu czyli umysł to w rzeczywistości dwa współzależne mechanizmy, które działają ze sobą w harmonii. Nasz umysł działa w dwóch trybach, świadomym i podświadomym. Te dwa umysły są współzależne. Działają razem, ale mają różne funkcje. Podświadomość jest umysłem pierwotnym i stanowi około 90% naszego mózgu. Podświadomość jest nawykowa. Ma w sobie programy, nawyki, przekonania. Te nawyki rozwijają się automatycznie, tak że później nie musimy o nich myśleć. Jest to podświadome, co oznacza, że te zachowania są odtwarzane bez udziału naszej świadomości. Tak jak małe dziecko uczy się chodzić i z czasem nawyk chodzenia staje się “bezwiedny” i automatyczny. 

Problemem jest jednak to, że ok. 60 % naszych programów, głównie nabytych właśnie w pierwszych 7 latach naszego życia jest ograniczających, blokujących, negatywnych. 

Stąd też nasze już dorosłe życie jest poddawane tak wielu próbom i bywa tak trudne. Brak zrozumienia naszych własnych programów i ich wpływu na naszą rzeczywistość jest źródłem naszego bólu, problemów, braku spokoju i szczęścia w życiu.

Tak więc podświadome programy niekoniecznie odzwierciedlają lub wspierają nasze własne oczekiwania lub pragnienia odnośnie zdrowia, szczęścia i miłości. 

Badania naukowe pokazują, że oczekiwania, pragnienia i aspiracje naszych kreatywnych, świadomych umysłów kontrolują zachowania poznawcze tylko w około 5% przypadków. Podświadome programy kontrolują 95% naszego życia. Czyli to co zapisane w podświadomości ma ogromną przewagę nad naszym codziennym świadomym myśleniem.

Aby osiągnąć szczęście i spokój wewnętrzy potrzeba rozpoznać u siebie te wszystkie blokady i ograniczenia i je uwolnić. I to jest najtrudniejsza część procesu. Trzeba sobie odpowiedzieć na wiele trudnych, często bolesnych pytań. Bez racjonalizacji możliwie jak najuczciwiej przed samym sobą powiedzieć sobie prosto w twarz: “Jak wygląda moje życie?” Można kreować swój wizerunek przed innymi i może nawet przez jakiś czas uwierzą oni, że jest tak jak mówisz, ale czy oszukiwanie samego siebie skończy się dla Ciebie dobrze? Na to pytanie każdy powinien odpowiedzieć sobie sam.

Zacznij ten proces od odpowiedzi na następujące pytania. Zwróć uwagę jak wyglądają twoje relacje? Jaka jest twoja relacja z samym sobą? Czy lubisz siebie, czy akceptujesz swoje ciało, czy dobrze się w nim czujesz? Czy kochasz swoje życie?

Jaką masz relacje z innymi ludźmi, przyjaciółmi, rodziną? Jakie masz relacje w pracy? 

Ile z nich wiąże się z trudnymi, negatywnymi emocjami? Jeśli jest ich dużo, to znaczy, że jest tam wiele różnych ograniczająych programów i blokad. 

Jak z twoim zdrowiem? Jak z obfitością finansową? Jeśli i tu są trudności i ciągle się z czym zmagasz, to znaczy, że jest dużo nieświadomych i blokujących programów.

Kolejnym etapem będzie zrobienie sobie listy wszystkich trudnych, smutnych, bolesnych doświadczeń z całego twojego życia. To wszystko o czym nieustannie myślisz, do czego wracasz pamięcią, a co wiąże się z jakąś trudną, (inaczej negatywną) emocją lub emocjami.

Jest wiele sposóbów, aby je uwolnić i uzdrowić: Jedym z nich jest EFT (ang. Emotional Freedom Techniques). Techniki Emocjonalnej Wolności (EFT)  działają bezpośrednio na podświadomość i pomagają w delikatny sposób uwolnić cię od ograniczających przekonań i programów, które sprawiają, że pod wieloma względami nie rozwijasz się i żyjesz w mniejszym lub większym dyskomforcie emocjonalnych, mentalnym i fizycznym.

Zapraszam na sesje indywidualne, gdzie wspólnie rozpoznamy twoje blokady i ograniczenia i dzięki EFT przeprogramujemy twój mózg, tak abyś mógł wieść bardziej świadome i szczęśliwe życie.